Hepimiz söyleriz ve de konuşuruz. İnsanlık kalmamış, insanlık ölmüş türünden lafları. Hakikaten insanlık mı öldü ya da bizler mi insanlıktan uzaklaştık?... Bu konularda çok konuşuruz ama yapılanlar havanda su dövmeye benzer. Konuşuruz ama güzel bir şey içinde çabalamayız. Bu konularda buna benzer yazılar çok yazdım. Ama anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul bile az türünden faydası olmadı. Herkes her şeyi işine geldiği gibi uyguluyor… Hatta geçen günlerde vapsat durumda da şöyle bir yazı paylaşmıştım. ‘’Çok dostun olması önemli değil, az olsun öz olsun derdine dermanda bulunsun’’ Evet, çok dostun olmuş sana yararlı olmamışsa neye yarar? Evet işin gerçeği de bu değil mi? Bu yalan dünyada çok dosta sahip olup sana gerçekten dost eli uzatmazsa, yarana merhem olup gözyaşını silmezse ne faydası var böyle dostun? Böyleleri ha vardır ha yoktur. Yalan mı?.. Dost demek lafla olmaz. Onun iyi gününden çok dar gününde yanında bulunup destek vermezsen sonra ‘’ben senin dostunum’’ diyebilir misin? Bir dini hikayede okumuştum. Çok eski zamanlarda varlıklı bir insanın kapısı çalınır. Evin ikinci katında oturan bey, kapıyı çalanı görünce öylesine bir üzüntüye kapılır ki, hemen hanımına seslenip ‘’Çok pahalı şeyler ver’’ der. Daha sonra hanımı bunun hikmetini sorar. O da cevaplar. ‘’O kapıya gelen dilenci sandığın kişi bir zamanlar çok varlıklı idi. Benimde dostumdu. Ben nasıl bir arkadaşmışım ki onu arayıp sormadım derdin nedir demedim. İşte içimdeki hüzün budur. ‘’ Gelelim günümüze bu zaman da hiç böyle bir insan dördünüz mü ya da tanır mısınız? Şimdi tam aksine varlıklı biri yoksul olmuş dostunu görse ‘’aman benden bir şey ister’’ diye tanımamazlıktan gelir ya da yolunu değiştirir… Ey insanoğlu sen bilmiyor musun ki, dünya senin olsa yiyeceğin bir lokma giyeceğin bir hırka değil midir? Neyin afrasını tafrasını taslarsın, hangi kafayla kendini ne sanarsın? Sende fani değil misin, sende bir gün malı mülkü parayı bırakıp gitmeyecek misin? Neden bu kadar yükseklerden gidersin?... Ve bu olumsuzluklar karşısında ve de her şeye rağmen sayıları azda olsa adam gibi adam dostların varlığından gurur duyuyoruz, onlarla mutlu oluyoruz… İyi ki böyle insanlar var diye ALLAH’ımıza şükrediyoruz. Unutmayalım ki, hak dünyasında insanı zenginliği kurtarmaz. Bu dünyadaki iyilikler, ve aldığı dualar kurtarır…