Günümüz dünyasında herkesin en büyük ideali insanların her zaman dualarını alabilmektir… En basit insan ilişkilerinde dahi bu geçerlidir. Birine yardımcı olursunuz size memnuniyetini belirtmek için ‘’Allah razı olsun’’ der. Memnun kalmazsa da ‘’Senden gelen hayır ALLAH’tan gelsin.’’ diyerek sitemkar olur… Bu insan ilişkisini bir de bürokratlar nezdinde düşünelim. Malumunuz devletimizin onlarca kurumu var. Bu kurumlara herkesin işi düşer. Sorununa çözüm bulursa dua ederek ayrılır olmazsa da bedduasını sıralar gider. Tabi her şeyden önce şunu belirtelim ki insanoğlunu memnun etmek çok zordur. Bu zorluklar karşısında ‘’dua’’ almayı başaran bürokratları kutlamak lazım… Sözümüz bu ahvaldan açılmış iken aklımıza hemen Gaziantep Çalışma ve İş Kurumu (İŞKUR) Müdürü Siraç Ekin geliyor. Bu kurum şu an ülkemizde en çok insan ilişkisinin yaşandığı kurum. İşsizliğin kara bulut gibi tepemizde dolaştığı ortamda binlerce işsiz insanın tek umut yeri İŞKUR. Buraya gidip derdini anlatarak kendine iş bulmanın sevincini yaşayanlar tabi ki dua edip ayrılıyor. Tersi durumda ise üzülerek söylüyoruz bedduasını edip gidiyor… Gaziantep İŞKUR Müdürü yıllardan beri bu kurumun başında başarıyla görev yapan bürokrat. Her zaman hakkaniyet ve adalet çizgisinden sapmadan hizmet vermeye çalışır. Zaten uzun süreden beri olması onun bu özelliğinden kaynaklanıyor… Zaman zaman ziyaret ettiğim değerli insan Siraç Ekin’in her zaman odası yoğundur. Büyük umutlarla bu kapıyı çalanlar iş bulmanın sevincini de yaşıyor, üzüntüsünü de. Bir ara kendisine şunu söyledim. ‘’Müdürüm, sanırım siz hem dua hem de beddua alan bir hassas koltukta oturuyorsunuz!’’ dediğimde tebessüm ederek ‘’aynen öyle oluyor.’’ Dedi… Ama her şeye rağmen görevini severek yapan Siraç Ekin halinden şikayetçi değil. O da biliyor ki o makamda insanlara hizmet ve memnun etmek için bulunduğunu. Ve işin ilginç yanı günde en az 150 kişiyle muhatap oluyor. Müdürlük personelleri ise en az 1500 kişiye yardımcı olmak için zaman harcıyor. Tabi telefon görüşmelerini daha saymıyoruz. Anlayacağınız bu kurum devlet babanın diğer kurumlarından çok farklı. Çünkü işin içinde iş sahibi olup, çalışıp çoluk çocuğuna ekmek götürmek isteyenlerin, ya da çalışıp hayatlarını kazanmak isteyenlerin umut kapısı. Böylesine hassas bir kurumun Müdürü olan Siraç Ekin, gözlemlediğimiz kadarıyla herkesin hayır duasını almaya çalışıyor ama bazen de şartlar elvermediğinde tersi durumla karşılaşmaktan da kurtulamıyor… Her şeye rağmen sevindirici konum şu. Siraç Ekin, herkesin derdini kendi sorunu gibi görüp canı gönülden yardımcı olmaya çalışıyor. O da istiyor ki o kapıdan kimse hüzünlü ayrılmasın, herkes iş sahibi olsun. Ama dediğimiz gibi imkan meselesi… Uzun lafın kısası. Tüm kurumlarda insanların sorunlarını çözüp mutlu ayrılsınlar. Zaten o kurumların amacı da vatandaşa hizmet etmek değil mi? Fark ise sadece vatandaşa yaklaşım şeklidir…