Bugün, yüreklerimizi derin bir hüzün kaplamış durumda. Tam bir yıl önce, 6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli yaşanan depremler, sadece binaları değil, aynı zamanda birçok hayatı da yerle bir etti. İçişleri Bakanlığı’nın açıklamasına göre, hayatını kaybedenlerin sayısı 50 bin 783, yaralı sayısı ise 107.204. Ancak bu sadece bir istatistik değil, bu sayılar her birinin bir insan, bir aile, bir toplumun bir parçası olduğunu hatırlatıyor. Bu felaket, sadece Kahramanmaraş’ı değil, aynı zamanda Hatay, Gaziantep, Adıyaman, Adana, Diyarbakır, Elâzığ, Malatya, Kilis, Osmaniye ve Şanlıurfa’yı da derinden sarsmıştı. 11 ilde büyük yıkıma ve kayba yol açan bu felaketi unutmak mümkün değil. Her bir kayıp, bir ailenin huzurunu, bir çocuğun annesini, bir babanın evladını kaybetmesi demekti. Tam bir yıl geçti, ancak bu acı hala taze. bu zorlu süreçte birbirimize daha çok sarılmalı, dayanışma içinde olmalıyız. Belki de en zor olanı, bu yazıyı kaleme alırken duygu dolu anıları hatırlamak. Her bir ismin ardında bir hikaye, bir yaşam mücadelesi, bir sevgi hikayesi var. Ve hepsini kaybetmek, geride derin bir boşluk bıraktı. Bu zorlu süreçte, birbirimize daha çok sarılmalıyız. Dayanışma içinde olmalı, acıyı birlikte paylaşmalıyız. Belki de bu felakette birbirimize duyduğumuz sevgi, dayanışma ve güç, en büyük tesellimiz olacak. Unutmayacağız, sevgiyle anacağız ve birlikte yeniden inşa edeceğiz.