Bazen konuların önemine binaen zaman kaybı olmaması açısından ikisini birden yazman zorunda kalıyoruz. Okuyucularımızın hoşgörüsüne sığınıyoruz…   Birinci meselemiz bu memleketin trafik derdindeki faktör insan unsurudur. Yani trafikle ilgili tüm sorunların başında sürücüler geliyor. Bu durum yapılan araştırmalarda da ortaya çıkmıştır…   Aklıma ilk gelen. Cumartesi hava yağışlı. Trafik öylesine bir yoğun ki araçların ilerlemesi mümkün değil. Özellikle bir türlü aklımın almadığı karagöz caddesi. Ne oluyor da burası kördüğüm oluyor? Özel araçların hepsinin buradan gitmesi şart mı? Bilinçsiz araç kullanımı trafiği kilitliyor. Bir yandan parkomat bir yandan sorumsuzca araç parkı. Başkalarına saygı göstermeyen bazı araç sürücüleri işin içine tam ediyorlar. Toplu taşıma araçları bu caddeden giderken illallah ediyor. Meselenin özünde olan ise sorumlu ve bilinçli olmamak. Bana göre karagöz caddesinde cumartesi günleri özel araçlara kapalı olmalı. Belki çözüm olabilir. Ama yine söylüyorum. Eğitimli ve bilinçli araç kullanmadığımız sürece problem yine sürer…   Gelelim toplu taşıma araçlarına… O kadar yazdık çizdik ama bir fayda etmediğini gördük.. Otobüste üzülerek görüyoruz bacak kadar çocuk koltukta oturuyor ama dedesi amcası yaşındaki insanlar ayakta gidiyor… Yanında oturan ebeveyni ise ‘’yavrum kalk amca-teyze otursun’’ demiyor. Daha işi pişkinliğe vurup görmemezlikten geliyor… Benim önerim şu:  Mademki ebeveynler bu konuda çocuklarına iyi bir şey öğretmiyorlar. Bari milli eğitim el atsın. Özellikle ilköğretimde bunu ders gibi okutsunlar…   Yaşlı insanlara saygılı olmayı öğretmeliyiz. Ebeveynler pekte umursamıyor. O zaman bu işi değerli öğretmenlerimiz çözümlesin. Toplu taşıma araçlarında bu çirkin görüntüler hep yaşanıyor. Hatta bazen tartışmalara kadar gidiyor…